Het is nog niet voorbij – corona – maar we kunnen ons, ondanks de huidige maatregelen, gelukkig wel weer wat vrijer bewegen in centrumgebieden: in de stad, de dorpskern, het winkelcentrum. We herinneren ons het beeld van die compleet lege winkelstraten allemaal en dat ligt hopelijk voor altijd achter ons. Corona bewees maar weer eens: wij mensen zijn sociaal. We kunnen niet zonder contact. We zoeken elkaar op. De laatste jaren zijn we in Nederland net als in Zuid-Europese landen ook steeds meer buiten gaan leven. We spreken vaker ergens af in de stad, in het dorp of in het park in plaats van thuis, in de huiskamer. Dat maakt eens te meer duidelijk: in onze leefomgeving hebben we waardevolle ontmoetingsplekken nodig.
We wisten het allemaal al wel, maar tijdens de lockdown voelden we het ook echt zo: als je alleen maar in je eigen hokje woont en werkt en mensen niet kan ontmoeten, dan zit je niet zo fijn. Sociale interactie: het elkaar ontmoeten, verblijven op verschillende plekken, dat is een belangrijke motor achter ons eigen welzijn.
Collectieve openbare ruimte steeds belangrijker Centrumgebieden speelden hierin altijd al een belangrijke rol, maar doordat we ook in Nederland steeds meer tijd doorbrengen buiten de deur groeit dat belang. We eten bijvoorbeeld vaker buiten de deur: niet alleen voor het diner, ook voor de lunch. Jongeren spreken minder vaak thuis af, wellicht omdat ze elkaar liever zien buiten het zicht van hun ouders. En onze huizen worden steeds kleiner, waardoor de collectieve openbare ruimte steeds belangrijker is.
Verschuiving in de architectuur Dat leidt ook tot een verschuiving in de architectuur. Het gebouw als icoon bestaat natuurlijk nog steeds en dat blijft ook wel zo. Maar steeds vaker is dat iconische gebouw an sich niet meer het doel. Veel meer gaat het over de kwaliteit van het geheel: hoe dragen het gebouw en zijn omgeving bij aan een fijne leefomgeving? Hoe zorgen we voor synergie?
‘Waar spreken we af?’ Bij SUM spreken we in deze context van het creëren van waardevolle ontmoetingsplekken. Bij elk project denken we na over hoe we een plek kunnen maken waar mensen graag naartoe komen, waar mensen zich mee identificeren, waar ze elkaar willen ontmoeten. Een plek die het antwoord is op de vraag: ‘Waar spreken we af?’. Hoe kunnen we dit vormgeven en welke middelen zetten we daarvoor in?
Is een plek een waardevolle ontmoetingsplek, dan maakt dit die plek ook langdurig relevant en daarmee toekomstbestendig.
Ontmoetingsplek waar je voelt dat het klopt
Een voorbeeld uit onze eigen praktijk is dat van winkelcentrum Presikhaaf in Arnhem, een winkelcentrum in een zogenaamde Vogelaarwijk. Het was gedateerd, onoverzichtelijk en verrommeld, maar het heeft wel een hele belangrijke functie in de wijk. Het introverte winkelcentrum is na de transformatie een open en fijne plek, met duidelijke herkenningspunten voor mensen om met elkaar af te spreken.
Dat realiseerden we onder andere door meer licht en lucht te creëren door de luifels op te trekken van 2,70 meter hoogte naar 3,5 en 4,5 meter hoogte. We sloten een aantal entrees en verbreedden de passage, waardoor het winkelcentrum nu een betere doorstroom heeft, er plekken ontstaan waar mensen samenkomen en de verblijfsduur wordt verlengd. We sloten het winkelcentrum aan op de grote groene assen in de wijk, met goede oversteekplaatsen en goede aanrijroutes voor de fiets. In het buitengebied ontwierpen we een paviljoen met terrassen, een jeu de boules-veld en groenvoorzieningen.
Het resultaat is een compleet vernieuwde ontmoetingsplek in Presikhaaf, beter rendement voor de eigenaar door courantere vierkante meters en een veiliger gevoel bij bewoners en omwonenden.
Comments